Going south

Hallo iedereen! Bedankt voor jullie leuke berichtjes en sms-jes; erg leuk om af en toe iets van het thuisfront te horen.

De foto's hebben jullie al gezien, maar hoog tijd dat we het verhaal erachter ook nog even posten.
Meer dan een week geleden zouden we eigenlijk de  Tongariro alpine crossing gaan lopen, maar wegens het erg slechte weer was de track een aantal dagen gesloten. Daar konden we helaas niet op wachten en we hebben dan ook besloten om het zonnetje op het Zuidereiland al enkele dagen eerder op te gaan zoeken. Dinsdag 21e hebben we overtocht per veer gemaakt, een 3 uur durende tocht met uitzicht op de Marlborough sounds (soort van fjorden).
Daar hebben we de volgende dag ook een stuk van de Queen Charlotte track gelopen, en met zon!

Voor het kerstweekend zijn we naar Abel Tasman national park gegaan. Dit supermooi natuurgebied hebben we op donderdag vanuit de lucht bekeken...skydiven! Het was zo'n helder weer dat je tijdens de vrije val mount Taranaki op het noordereiland kon zien. Stuiterend van de adrenaline hebben we de rest van de dag van de kick nagenoten.
De 24e hebben we zeekajaks gehuurd om zo de kustlijn van Abel tasman te verkennen, veel goudgele strandjes en aangrenzend regenwoud. De kajaks konden we halverwege de middag achterlaten op een afgesproken strandje waarna we te voet terug zijn gegaan naar het startpunt. (+- 3u)

Diezelfde avond zijn we naar Totaranui gereden, een campeerplek in het noorden van het park. Daar vielen we midden in de kerstsfeer, er zat een grote groep mensen Carols te zingen.
Kerstdag hebben we voornamelijk niks gedaan, prachtig weer dus strandje, boekje, eten, drinken.....
2e kerstdag zijn we een flink eind richting zuiden gereden via de westkust dat bekend staat om het slechte weer. Dit was helaas ook het geval... Hierdoor hebben we niet veel dingen kunnen bezoeken, maar zijn we wel lekker opgeschoten qua kilometers; onze teller stond op 3 miljoen meter! Juist door de vele regen waren er onderweg erg veel tijdelijk watervallen, die letterlijk vanaf de steile bergen op de weg klaterden. Af en toe dus ook flinke overstromingen over de weg, spannend maar mooi.

Dinsdagmiddag zijn we in Queenstown aangekomen en hebben we lekker geshopped om langzaam voor te bereiden op onze vierdaagse hike. Lekker relaxed. Om toch ook de adrenalinejunkie in ons te voeden zijn we de woensdagochtend begonnen met de meest bekende bungy jump van NZ. EN DAT WAS KICKEN! Heel anders dan skydiven, maar de rush was minstens zo lekker. Ook dit is zeker een aanradertje...

Na de jump snel de auto in en richting de Milford Sounds in Fiordland. Hier hadden we de laatse boot om 4u, die een uur of 2 door de fjorden vaart. Eigenlijk is het uitzocht niet te beschrijven, maar stel je een bijna verticale granieten wand van 1400 meter hoog voor aan weerszijden van een meer, en dan kom je ongeveer in de buurt!
In de avond hebben we nog een kort klimmetje gedaan naar een kleine gletsjer, het koude ijs deed ons nog even aan jullie denken.

Dat was gister, vandaag zijn we in Te Anau, waar we de laatste voorbereidingen treffen voor de Kepler Track: we gaan in 4 dagen 65 km lopen, met als hoogtepunt Mount Luxmore, waar we oudjaarsavond gaan vieren. Overnachten doen we in berghutten, hiervoor moesten we in juni al plekken reserveren. Voor de rest moeten we alles meesjouwen: eten drinken kleren slaapzak kookspullen etc. Dat word dus een flinke uitdaging, en voor het eerst dat we onze backpack gaan gebruiken waar hij echt voor bedoeld is.      

De komende 4 dagen zijn we dus onbereikbaar, sms enzo zien we dus pas maandagavond weer. Jullie allemaal alvast een gooie roetsj! Wij zullen het roetsjen proberen te voorkomen hahaha.
See you guys in 2011!!

Rob en Josie